dc.description.abstract |
A obra prima de Miguel de Cervantes, Dom Quixote de la Mancha, é um livro espanhol que
foi escrito no século XVII, consequentemente teve sua primeira parte publicada no ano de
1605, e a segunda dez anos mais tarde em 1615. A novela tem como personagens principais, o
famoso cavaleiro andante e seu fiel escudeiro Sancho Panza. Ambos com características
físicas e sociais muito distintas, pois Quixote se via como nobre de classe social média e que
dominava a arte de ler e escrever. No entanto, Sancho era um homem pobre de classe social
baixa. A novela, como toda obra literária se realiza sob um contexto histórico e cultural
concreto, ou seja, algo como una forma de denúncia e crítica social. Deste modo, com a
intenção de atender aos objetivos propostos neste trabalho que são: comprovar que Cervantes
é o próprio Quixote, utilizando como base o trabalho de Morán (1996), Autoridad y autoría
en El Quijote, mostrar a importância da mesma, para a literatura espanhola e universal.
Ademais, no caráter social a novela se perfila no aspecto comunicativo nas diferentes culturas
e regiões, vivendo a realidade através da ficção. Assim, esta investigação tem característica
bibliográfica, já que utilizamos como base artigos de estudiosos para intitular e aprofundar
nossa teoria acerca do livro Dom Quixote de la Mancha como novela social. |
pt_BR |